حاج خانوم

آدم باید هر لحظه ی زندگیش با لحظه ی قبلیش فرق داشته باشه و قطعاً بهتر از قبلی باید باشه، ما بلاخره بعد از دو سال و نیم، تونستیم روز جمعه 9 اسفند 87 ساعت 3:30 بعد از ظهر بلاخره باهم مزدوج بشیم و عجب دلهره و اضطرابی داشتیم اون روز، من دیر آماده شدم و یکعدد آقای همسر زود تر رسیده بود، (البته من انصافا خوشگل شده بودم) خب بعدشم که عکاسی عکاس باشیمون (کوزه ی گلدونه خونمون) شروع شد و پوز هایی که از ما میخواست تا انجام بدیم و ما هم ته استعدااااااااااااااااااااااااااااااد

نهایتاً با سرعت برق و باد آقای همسر ما رو به محضر رسوند و در کمال ناباوری خیلی از انسانهای نیک روزگار ما رو به عقد خویشتن در آورد! بعدشم که شب تا صبح زدیم و رقصیدیم و من سرمست از لاغر شدنم و آقای همسر شاد از میهمانی

امروز هم روز سوم زندگی مشترکمونه و تصمیم گرفتم به همین مناسبت یه قالب نازنازی بذارم اینجا.... و بقول منصور: مبارکه مبارکه، اومدنت به زندگیم مبارکه